گلوکز چیست؟ هرآنچه درمورد گلوکز باید بدانید

گلوکز ، که به عنوان قند خون نیز شناخته می ‌شود ، یک مولکول حیاتی برای بدن و به خصوص برای سلول ‌های مغزی است. این ماده زمانی که در سطوح استاندارد باقی می ‌ماند ، معمولاً نادیده گرفته می ‌شود ، اما اگر سطح آن از حد نرمال فراتر رود ، می ‌تواند تأثیرات منفی بر عملکرد بدن داشته باشد. گلوکز ، که ساده‌ ترین شکل کربوهیدرات است و به عنوان یک مونوساکارید شناخته می ‌شود ، در کنار دیگر مونوساکاریدها مانند فروکتوز ، گالاکتوز و ریبوز قرار دارد. این ماده ، همراه با چربی ‌ها ، به عنوان یکی از منابع اصلی انرژی بدن عمل می ‌کند و از طریق مصرف نان ، میوه ‌ها ، سبزیجات و فرآورده‌ های لبنی به بدن ما می ‌رسد. با این حال ، مانند هر چیز دیگری ، مصرف آن باید در حد متعادل باشد.

متابولیسم گلوکز در بدن

بدن ما به طور معمول چندین بار در طول روز گلوکز را متابولیزه می ‌کند. هنگامی که غذا مصرف می ‌کنیم ، بدن فوراً وارد عمل شده و شروع به پردازش گلوکز می ‌کند. آنزیم ‌ها با کمک پانکراس ، که مسئول تولید هورمون ‌هایی مانند انسولین است ، فرآیند تجزیه را آغاز می ‌کنند. هنگامی که غذا می ‌خوریم ، بدن به پانکراس سیگنال می ‌دهد که باید انسولین ترشح کند تا به مدیریت افزایش سطح گلوکز خون کمک کند. با این حال ، گاهی اوقات پانکراس نمی‌ تواند به طور مؤثر عمل کند.

دیابت چه زمانی رخ می دهد ؟

دیابت زمانی اتفاق می ‌افتد که پانکراس نمی ‌تواند به اندازه کافی انسولین تولید کند. در این شرایط ، افراد برای مدیریت گلوکز در بدن به کمک ‌های خارجی مانند تزریق انسولین نیاز پیدا می ‌کنند. یکی دیگر از علل دیابت ، مقاومت به انسولین است ، که در آن کبد نمی ‌تواند انسولین موجود در بدن را شناسایی کند و به تولید گلوکز ادامه می ‌دهد ، حتی زمانی که به آن نیاز نیست. کبد نقش کلیدی در تنظیم سطح گلوکز دارد ، چرا که به ذخیره‌ سازی و در صورت نیاز ، تولید گلوکز کمک می ‌کند.

عدم استفاده از داروهای تجویزی برای دیابت

در صورتی که میزان گلوکز خون به شدت بالا یا پایین باشد ، اقدامات خاصی لازم است. اگر سطح گلوکز بیش از حد معمول باشد ، استفاده از انسولین می ‌تواند به کاهش آن کمک کند. برای افراد دیابتی ، این ممکن است به معنای نیاز به انسولین مصنوعی باشد. در موارد کم خطرتر ، ورزش می ‌تواند به تعدیل سطح گلوکز کمک کند. اگر سطح گلوکز کمتر از ۷۰ میلی ‌گرم بر دسی ‌لیتر باشد ، این وضعیت را می ‌توان بسیار پایین تلقی کرد و به عنوان هیپوگلیسمی شناخته می ‌شود که می ‌تواند بسیار خطرناک باشد.

هیپوگلیسمی معمولاً در اثر عدم مصرف داروهای دیابتی ، مصرف ناکافی غذا یا ورزش بیش از حد رخ می‌ دهد. برای افزایش سریع سطح گلوکز ، مصرف یک وعده غذایی کوچک یا نوشیدن آبمیوه توصیه می ‌شود. افراد دیابتی ممکن است برای افزایش سریع گلوکز از قرص ‌های گلوکز استفاده کنند که بدون نیاز به نسخه در داروخانه ‌ها موجود است. توجه داشته باشید که سطح پایین گلوکز می ‌تواند منجر به از دست دادن هوشیاری شود و در چنین مواردی ، مراجعه فوری به پزشک ضروری است.

حفظ تعادل بدن

در حفظ تعادل بدن ، نگه داشتن میزان گلوکز خون در حدود معینی از اهمیت بالایی برخوردار است ، به ویژه برای کسانی که با دیابت زندگی می ‌کنند. میزان گلوکز خون قبل از صرف غذا باید بین ۹۰ تا ۱۳۰ میلی ‌گرم بر دسی ‌لیتر باشد. در حالی که این میزان باید در حدود ۱۸۰ میلی ‌گرم بر دسی ‌لیتر یا کمتر ، یک تا دو ساعت پس از خوردن غذا باقی بماند. عوامل متعددی می ‌توانند باعث افزایش سطح گلوکز خون شوند ، از جمله :

  1. مصرف غذاهای پرکالری
  2. تجربه استرس
  3. بیماری‌های مزمن یا حاد
  4. کمبود فعالیت فیزیکی
بیشتر بخوانید  بهترین زمان مصرف قرص کافئین

عدم کنترل مصرف گلوکز

عدم کنترل مناسب سطح گلوکز خون می‌ تواند به مرور زمان به مشکلات جدی و پیچیده ‌ای منجر شود. این مشکلات می ‌توانند شامل موارد زیر باشند :

  • آسیب‌های عصبی یا نوروپاتی
  • بیماری‌های قلبی و عروقی
  • از دست دادن بینایی
  • عفونت‌های پوستی مکرر
  • آسیب به مفاصل و اندام‌ها، به ویژه پاها
  • دهیدراتاسیون شدید
  • وضعیت کمایی

علاوه بر این ، دو عارضه خطرناک مرتبط با دیابت که می‌ توانند زندگی فرد را به خطر بیندازند عبارتند از کتواسیدوز دیابتی و سندرم هیپرگلیسمیک هیپراسمولار (HHS) .

سطح گلوکز خون بالا یا پایین باشد چه اتفاقی می افتد ؟

وقتی سطح گلوکز خون از حد معمول کمتر یا بیشتر باشد، دو حالت متفاوت به نام‌های هیپوگلیسمی و هیپرگلیسمی رخ می‌دهند.

  1. هیپوگلیسمی :

هیپوگلیسمی اصطلاحی است که برای توصیف سطوح خیلی پایین گلوکز خون به کار می‌رود، معمولاً زمانی که این سطح به زیر ۷۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر می‌رسد. این شرایط می‌تواند علائمی مانند لرز، خستگی، سردرگمی، اضطراب و تعریق را به همراه داشته باشد.

این وضعیت ممکن است به دلیل مصرف بیش از حد داروهای کاهنده قند خون، مصرف ناکافی کالری، یا ورزش بیش از حد ایجاد شود و حتی در افرادی که دیابت ندارند نیز ممکن است بروز کند.

برای مقابله با هیپوگلیسمی، مصرف یک وعده غذایی سریع یا نوشیدنی شیرین می‌تواند به سرعت سطح گلوکز را افزایش دهد. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که افراد مبتلا به دیابت همیشه مکمل‌های گلوکز را به همراه داشته باشند. اگر هیپوگلیسمی درمان نشود، می‌تواند به شدت خطرناک و حتی کشنده باشد.

  1. هیپرگلیسمی :

هیپرگلیسمی به معنای سطح بالای گلوکز خون است که ممکن است به دلیل کمبود انسولین یا عدم توانایی بدن در استفاده صحیح از انسولین ایجاد شود.

انجمن دیابت آمریکا (ADA) سطح گلوکز بیش از ۱۳۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر قبل از غذا و بیش از ۱۸۰ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر یک تا دو ساعت پس از غذا را بالاتر از محدوده هدف تعیین می‌کند. برای تعیین محدوده هدف دقیق برای خود، مشورت با پزشک ضروری است.

علائمی که باید در هیپرگلیسمی به آن‌ها توجه کرد شامل افزایش گلوکز در ادرار، تکرر ادرار و افزایش تشنگی است. علاوه بر دیابت، عوامل دیگری مانند استرس و اضطراب نیز می‌توانند به افزایش سطح گلوکز خون منجر شوند.

برای حفظ سطح گلوکز خون در محدوده هدف، فعالیت بدنی منظم و یک رژیم غذایی متعادل مهم هستند. در برخی مواقع، ممکن است ورزش مناسب نباشد و نیاز به انسولین باشد. برای مدیریت بهینه قند خون، همیشه باید با پزشک خود در تماس باشید.

مدیریت مصرف گلوکز

مدیریت به موقع و مؤثر سطوح گلوکز ، به ویژه قبل از رسیدن به مرحله بحرانی ، می ‌تواند به جلوگیری از این عواقب کمک کند. نگه داشتن سطوح گلوکز در محدوده‌ های سالم ، برای عملکرد بهینه بدن ضروری است. برای این منظور ، اتخاذ یک سبک زندگی شامل رژیم غذایی متعادل و فعالیت بدنی منظم توصیه می‌ شود. با این حال ، برای افرادی که با دیابت زندگی می‌ کنند ، ممکن است این تغییرات تنها کافی نباشند و نیاز به مداخله پزشکی داشته باشند. این افراد باید به دقت سطوح گلوکز خود را زیر نظر داشته باشند تا از افزایش خطر عوارض ناشی از نوسانات گلوکز جلوگیری کنند.

جمع بندی

پیشگیری و مدیریت زودهنگام مسائل مربوط به گلوکز خون، همانند دیگر شرایط پزشکی، می‌تواند به مراتب ساده‌تر از درمان مشکلات پیشرفته باشد. علاوه بر این، داشتن سطح گلوکز در محدوده‌ی مطلوب برای عملکرد بهینه‌ی بدن بسیار حیاتی است.

یک برنامه‌ی غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی، به همراه فعالیت بدنی منظم، از اجزای کلیدی استراتژی‌های پیشگیرانه و درمانی است. با این حال، این رویکرد ممکن است برای همه کافی نباشد.

افرادی که با دیابت زندگی می‌کنند، ممکن است در حفظ سطح گلوکز خون در محدوده‌ی مطلوب با چالش‌هایی مواجه شوند. برای این افراد، نظارت مستمر و دقیق بر سطح گلوکز خون می‌تواند یک ابزار مهم در پیشگیری از بروز عوارض جانبی باشد.

به مقاله ی ما امتیاز دهید(ستاره ی سمت راست کمترین امتیاز و ستازه سمت چپ بیشترین امتیاز را دارد)
[مجموع رای ها: 0 میانگین امتیازها: 0]